Περί αποχώρησης… και Κατανυκτικού Εσπερινού (του Εμμ. Μουδατσάκη)

ANALOGIO_2_Καλησπέρα!
Σήμερα στο σχολείο μου, το Λύκειο Γαζίου, συνέβη ένα απρόσμενο περιστατικό, το οποίο σχετίζεται μ’εσάς και γι’αυτό θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.

Μία συνάδελφός μου φιλόλογος, μεγαλύτερη από εμένα κατά δέκα έτη, με μεγάλη μόρφωση, κάτοχος διδακτορικού, η οποία γνωρίζει για μένα μόνο το ότι σπουδάζω Θεολογία και αγνοεί οποιαδήποτε σχέση μου με τον Άγιο Μηνά, με πλησιάζει και μου λέει τα εξής:
– Έχω στενοχωρηθεί πάρα πολύ με τις εξελίξεις στον Άγιο Μηνά και με το γεγονός ότι έφυγε ο Δαμαρλάκης από εκεί.
Εγώ κάνοντας τον ανήξερο τη ρώτησα τι είναι ακριβώς αυτό που τη στενοχωρεί και έλαβα επί λέξει την ακόλουθη απάντηση:
– Μανώλη, εγώ μένω σε χωριό, στις Κορφές Μαλεβυζίου, κοντά στον Κρουσώνα. Όμως, τουλάχιστον μία φορά κάθε δύο μήνες εκκλησιαζόμουν στον Άγιο Μηνά.
– Για ποιο λόγο το έκανες αυτό; τη ρωτώ. Και μου απαντά:
Γιατί ήθελα να πάρω τη «δόση» μου! Εγώ έμεινα εμβρόντητος! Και μου εξηγεί:
– Όταν άκουγα τον Δαμαρλάκη και τη χορωδία του, μεταφερόμουν σ’άλλους κόσμους, πνευματικούς, γιατί η ψαλμωδία είχε υψηλό επίπεδο ποιότητας! Από τότε και μετά, ξαναπήγα στον Άγιο Μηνά δύο φορές και δεν πίστευα στ’αυτιά μου κάνοντας τη σύγκριση με αυτά που είχα συνηθίσει ν’ακούω! Δεν υπάρχει πλέον λόγος να ξαναπάω, γιατί αυτά που άκουσα δεν διαφέρουν και πάρα πολύ από την ψαλμωδία του χωριού μου! Στενοχωρήθηκα ακόμη περισσότερο, γιατί ποτέ μου δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο Άγιος Μηνάς θα έφτανε σε τέτοιο σημείο, να υπηρετείται από μετριότητες, αλλά κυρίως δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ο Δάσκαλός μας και η χορωδία μας θα υφίσταντο τόσα πλήγματα από ανθρώπους προερχόμενους μέσα από τον εκκλησιαστικό χώρο!
Με εκτίμηση,
Μανώλης Μουδατσάκης

Υ.Γ. Αν θέλετε, μπορώ να μοιραστώ τον παραπάνω διάλογο με τη χορωδία, όχι βέβαια για να εγκωμιάσω εσάς ή να διαφημίσω την αξία σας, αφού δεν το έχετε ανάγκη, αλλά για να μαθαίνουν κάποια πράγματα και τα νεότερα μέλη, αφού απ’ό,τι φαίνεται υπάρχει παραπληροφόρηση και προπαγάνδα από παντού. Επίσης, είναι καλό να μοιραζόμαστε το σφυγμό του κόσμου και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τις καταστάσεις κάποιοι άλλοι εξωτερικοί παρατηρητές.

Για τον Γ΄ Κατανυκτικό Εσπερινό στις 12 Μαρτίου 2017

Δάσκαλε, καλησπέρα!
Ψυχική πληρότητα και βαθιά ικανοποίηση ήταν τα συναισθήματα που με διακατείχαν μετά το πέρας της αποψινής εκδήλωσης! Πληρότητα, γιατί άκουσα δυο μεγάλους ψάλτες (τον Δημοσθένη Παϊκόπουλο και τον Σταμάτιο Κίσσα) με καθαρά πατριαρχικό ύφος, και ικανοποίηση διότι οργανώθηκε μια εκδήλωση επιτυχημένη απ’όλες τις απόψεις!

Συγχαρητήρια σ’εσάς προσωπικά και σ’όλους εκείνους που πασχίζουν και αγωνίζονται για την πρόοδο της χορωδίας! Αγαπώ τη χορωδία και μακάρι οι υποχρεώσεις μου να ήταν λιγότερες, ώστε να είχα το χρόνο για να προσφέρω περισσότερα, όπως κάνουν άλλοι! Δυστυχώς μάλιστα αύριο δεν θα είμαι σε θέση να παρίσταμαι στο σεμινάριο, παρόλο που θα το ήθελα πάρα πολύ!

Δεν ξέρω με ποιον τρόπο θα μπορούσαμε να αποκωδικοποιήσουμε τις τρεις αναφορές του Σεβασμιωτάτου προς το πρόσωπό σας ονομαστικά. Είναι δείγμα μετανοίας; Νιώθει τύψεις; Προσπαθεί να επανορθώσει με αυτόν τον τρόπο; Πάντως και άσχετος με τη Βυζαντινή μουσική να είναι κανείς (γιατί έχω μιλήσει και με άσχετους), παρακολουθώντας τη λειτουργία στον Άγιο Μηνά, είτε στο ναό, είτε από το ραδιόφωνο, δεν μπορεί να μην κάνει τη σύγκριση! Οι τωρινοί ψάλτες του Ναού (στους οποίους έχει προστεθεί από την αρχή και ο κύριος Δρακωνάκης) ούτε κατά διάνοια μπορούν να συγκριθούν με το δικό σας ανάστημα και αυτό το γνωρίζουν οι πάντες και το βλέπουν καθημερινά και οι παπάδες και ο κόσμος! Κρίμα ένας τέτοιος Ναός να πέσει τόσο χαμηλά από πλευράς ψαλτικής!

Και πάλι πάντως συγχαρητήρια και σε άλλες εκδηλώσεις με το καλό!
ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΟΥΔΑΤΣΑΚΗΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *