Άρθρο εφημερίδας “Ακρόπολις”

acropolis_titlos

Ἐν τῇ ἐνταύθα ἐκδιδομένη ἐφημερίδα «Ἀκρόπολις» καί ἐν τῷ φύλλῳ τῆς 27ης Μαΐου ἔ. ἔ. ἐδημοσιεύθη ἐκ τοῦ γραφείου τοῦ Συλλόγου πρός διάδοσιν τῆς Ἐθνικῆς Μουσικῆς λίβελλος καθ’ ἡμῶν ἐξ ἀφορμῆς τῶν ἐν τῇ ἐφημερίδι «Σκρίπ» τῆς 18ης Μαΐου.

ἐ. ἔ. ἐξενεχθεις ῶν ὑφ’ ἡμῶν ἐπιστημονικῶν κρίσεων, ἐπί τῶν ὐπό τῆς χορωδίας τοῦ Συλλόγου τούτου ἐκτελεσθέντων, κατά τήν 12ην Μαΐου ἐ. ἔ. ἐν τῷ Ἐθνικῷ θεάτρῳ, ἐνώπιον εὐαρίθμου ἀκροατηρίου, ἀνερχομένου εἰς ἐκατόν περίπου ἄτομα, ἐκκλησιαστικῶν μελῶν.

Συντάκτης τοῦ λιβέλλου τούτου μεστοῦ βαρβαρισμῶν τε καί σολοικισμῶν στερουμένου δέ παντάπασιν επιστημονικῶν ἐπιχειρημάτων ἴνα, ἀναιρέσῃ τάς ὑφ’ ἡμῶν ἐξενεχθεῖσας ἐπιστημονικάς κρίσεις καί ἔνεκα τούτου ἐκτρεπομένου εἰς ὕβρεις καθ’ ἡμῶν, εἶνε ὁ Πρόεδρος τοῦ Συλλόγου τούτου καί Διευθυντής τῆς χορωδίας αὐτοῦ κ.Σίμων Καρᾶς, στις μουσος ν, θορυβεῖ ἴνα θολώσῃ τά νερά, κατά τό κοινῶς λεγόμενον.

Καίτοι κατά κανόνα, ἀπαξιοῦμεν ν’ ἀπαντῶμεν εἰς λιβέλλους καί δή ὅταν οὖτοι συντάσσωνται ὑπό ἀμούσων, ὡς ὁ συνταχθείς ὑπό τοῦ κ. Προέδρου τοῦ Συλλόγου πρός διάδοσιν τῆς Ἐθνικῆς Μουσικῆς!!, αδυνατοῦντος νά συζητήσῃ ὡς ἀπεδείχθη, ἐπιστημονικῶς ἐν τούτοις πρός ἀποκατάστασιν τῆς ἀληθείας, δημοσιεύομεν τά κατωτέρω, προκαλοῦντες τόν κ.Σ. Καρᾶν νά κατέλθῃ εἰς ἐπιστημονικόν δημοσιογραφικόν ἀγῶνα, ἐντός τῶν ὁρίων πάντοτε τῆς καλῶς ἐννοουμένης εὐπρεπείας καί οὐχί δι’ ὕβρεων.

1ον) Κατά πόσον πειθαρχημένος (γράφε πειθαρχῶν) εἶνε ὁ Σύλλογος οὗτος, ἀπόδειξις ὅτι οὐδεμία πειθαρχία διεῖπε τήν ἐκτέλεσιν τῶν ψαλεισῶν, κατά τήν 12ην Μαΐου ἐν τῷ Ἐθνικῷ Θεάτρῳ ὑπό τῆς πάντῃ ἀμούσου χορῳδίας τοῦ ψαλμῳδιῶν.

2ον) Ἐάν γνωρίζωμεν κατ’ ὄνομα τήν Βυζαντινήν Μουσικήν, δέν εἶνε εἰς θέσιν νά κρίνῃ ὁ κ.Σ. Καρᾶς, καθὅ τελείως ἄμουσος καί οὐδεμίαν μέχρι τοῦδε παρουσιάσας ἐπιστημονικήν ἐργασίαν, ἐνῷ ἡμεῖς ἀντιθέτως ἐδημοσιεύσαμεν τοιαύτην, λίαν δέ προσεχῶς εἰς ἐπιστημονικόν περιοδικόν μελέτας καί πραγματείας περί τῆς ἡμετέρας Μουσικῆς. Ἀπορίας ὅμως ἄξιον τυγχάνει, πῷς ὁ κ.Σίμων Καρᾶς, ἀφοῦ νομίζει ὅτι στερούμεθα μουσικῶν γνώσεων, πολλάκις κατέφυγεν εἰς ἡμᾶς, παρουσία καί τρίτων προσώπων μάλιστα, ἵνα χορηγήσωμεν αὐτῷ διαφόρους θεωρητικάς μουσικάς μελέτας, ἑρμηνείας τῶν οὐσουλίων καί μακαμίων τῆς Ἀσιατικῆς Μουσικῆς καί ἄλλα;

3ον) Ὅσον ἀφορᾷ τά ὑφ’ ἡμῶν ψαλλόμενα ἐγκώμια καί τόν καιόμενον λιβανωτόν πρός τόν πολυσέβαστον ἡμῖν καθηγητήν κ.Κ. Α. Ψάχον, γνωρίζομεν τῷ κ. Καρᾷ, ὅτι τό τοιοῦτον θεωροῦμεν ὡς ὑψίστην τιμήν μας, ἀποδεικνύουσαν τόν σεβασμόν, τήν ἐκτίμησιν καί τήν εὐγνωμοσύνην, ἅτινα τρέφομεν πρός τόν κ. Καθηγητήν, διότι εἰς αὐτόν ὀφείλομεν τήν ἐν γένει μουσικήν μας μόρφωσιν, ἐν τε τῇ θεωρίᾳ καί τῇ πράξει τῆς ἡμετέρας Μουσικῆς, Ἐκκλησιαστικῆς τε καί Δημώδους, ὡς καί τῆς Ἀσιατικῆς τοιαύτης, πρός τάς ὁποίας ὁ κ.Σ. Καρᾶς οὐδεμίαν ἔχει σχέσιν.

Ὁ κ.Σ. Καρᾶς παρουσιάζεται ὡς πολύ ἀστεῖος, ἵνα μή χαρακτηρίσωμεν τοῦτον ἄλλως πῶς, νομίζων ὅτι ἔχει τήν δύναμιν νά προσκαλέσῃ πρός κοινήν συνεργασίαν!! τόν τῆς Μουσικῆς Τιτᾶνα, σεβαστόν καθηγητήν κ.Ψάχον παρ’ οὖ κάποτε, ἄν δέν ἀπατώμεθα, ἀπεπέμφθη καί νά ὑποδείξῃ αὐτῷ τόν τρόπον ἐργασίας πρός ἐξύψωσιν τῆς ἡμετέρας Μουσικῆς.

4ον) Κατά πόσον ἡ συνήχησις τῶν κατά τήν 12ην Μαΐου ἐν τῷ Ἐθνικῷ Θεάτρῳ ἐκτελεσθεισῶν ὑπό τῆς χορωδίας τοῦ περί οὖ πρόκειται Συλλόγου ψαλμωδιῶν, ἡ συντελεσθεῖσα ὑπό τοῦ κ.Σ. Καρᾶ, ἧτο σύμφωνος πρός τούς ἀρμονικούς κανόνας τῆς ἡμετέρας Μουσικῆς,  καίτοι δέν ἔχομεν τά σχετικά μουσικά κείμενα ἵνα ἐπιφέρωμεν ἐπ’ αὐτῶν τάς δεοῦσας διορθώσεις, παρατηρήσεις καί κρίσεις, ἐν τούτοις δυνάμεθα νά κρίνωμεν περί αὐτῆς ἐξ ἑνός «Ἄξιον ἐστίν» εὐρισκομένου κατ’ εὐτυχῆ συγκυρίαν παρ’ ἡμῖν καί ὅπερ ἐμελοποιήθη ὑπό τοῦ κ.Σ. Καρᾶ, μετά διπλῆς συνηχητικῆς γραμμῆς.

Τοῦτο ὡς μέλος, στερεῖται παντελῶς μουσικῆς καλαισθησίας, γέμοι μουσικῶν ὀρθογραφικῶν σφαλμάτων, ἡ συνήχησης δέ αὐτοῦ, εἶνε ὄχι μόνον ἐλεεινή, ἀλλά καί παντάπασιν ἀνορθόγραφος, ἐξ οὖ ἐλέγχεται ὁ κ.Σ. Καρᾶς ἀδαέστατος τῶν ὀρθογραφικῶν κανόνων τῆς ἡμετέρας Μουσικῆς.

5ον) Αναφορικῶς μέ τά ὑπό τοῦ κ.Σ. Καρᾶ γραφέντα, ὅσον ἀφορᾷ τήν ἐκτέλεσιν τῶν ὑφ’ ἡμῶν ψαλλομένων ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος (Ἀχαρνῶν) παραπέμπεται οὖτος εἰς τάς ἑκάστοτε ἐξενεχθείσας ὑπό εἰδικῶν καί δημοσιευθείσας ἐν τῷ ἡμερησίῳ τύπῳ εὐνοϊκωτάτας κρίσεις διά τήν ἐκτέλεσιν διαφόρων μελῶν ἐκ τῶν ἀσματικῶν Ἀκολουθιῶν τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, τῶν Χαιρετισμῶν κ.λ.π.

6ον) Ὁ κ.Σ. Καρᾶς πλανᾶται οἰκτρῶς νομίζων ὅτι τό Κοινωνικόν «Αἰνεῖτε τόν Κύριον» Ἰωάννου τοῦ Κουκουζέλους, ἀνήκον εἰς τό Παπαδικόν μέλος, δέν ἐκτελεῖται διά βραδείας χρονικῆς ἀγωγῆς ἐνῷ τουναντίον, τοῦτο, ὡς τά «Ἀλληλουάριον» τοῦ Νυμφῶνος, «Ἰδού ὁ Νυμφίος», «Ὅτε οἱ ἔνδοξοι μαθηταί», τό ἀργόν «Τῇ Ὑπερμάχῳ», τά Προκείμενα τῶν Κυριακῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί ἄλλα, δέον νά ἐκτελῶνται ἀπαραιτήτως διά χρόνου λίαν ἀργοῦ καί δή τοιούτου περιλαμβάνοντος ἐντός πρώτου λεπτοῦ 66 ἤ 69 κινήσεις τοῦ δείκτου Μετρονόμου Malzel ὀργάνου, οὖτινος ὁ κ.Σ. Καρᾶς ἀγνοεῖ τήν ὕπαρξιν καί ὅπερ δέν κέκτηται.

7ον) Ἀφ΄ oὗ τά παρ’ ἡμῶν ψαλλόμενα κατά τάς Κυριακάς καί ἑορτάς σύντομα ἀνέκδοτα Χερουβικά τοῦ Ἄρχοντος Μουσικοδιδασκάλου τῆς τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας κ.Κ. Α. Ψάχου, εἶναι τοῦ καλοῦ καιροῦ, ὡς γράφει ὁ κ.Σ. Καρᾶς, πῶς κατεδέχθη καί ἀνέγραψε τινα ἐξ αὐτῶν ὡς καί «Ἄξιον ἐστίν» ἀνέκδοτα τοῦ ἰδίου μελοποιοῦ ἐν βίᾳ καί σπουδῇ διαρκουσῶν ἔτι τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος (Ἀχαρνῶν) ὅτε προσερχόμενος ἐχοροστάτει παρ’ ἡμῖν ὡς δομέστικος, ἐξελιπάρει δέ ἡμᾶς νά χορηγήσωμεν αὐτῷ πρός ἀντιγραφήν καί ἄλλα ἀνέκδοτα μαθήματα τοῦ κ.Κ. Α. Ψάχου;

8ον)Τήν χορωδίαν τήν δοθεῖσαν ὑπό τοῦ Συνδέσμου τῶν Ἱεροψαλτῶν κατά τήν Μεγάλην Τεσσαρακοστήν τοῦ 1928 διηύθυνε μέν ὁ κ.Κομάσος, δέν προεπόνησεν ὅμως ὁ ἴδιος ταύτην ἐξ ἀρχῆς, ἀλλά κατόπιν παρακλήσεως τοῦ Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου κ.Ἐμμ. Πεζοπούλου καί ἄλλων καί ἵνα μή ἀναβληθῇ ἡ δοθεῖσα τότε διάλεξις ἀνέλαβε νά διευθύνῃ ὁ κ.Κομάσος , ὡς καί ὁ ἴδιος ὁ κ.Σ. Καρᾶς, ἐν προκειμένῳ ἀσφαλῶς δέν ἀγνοεῖ.  Ἄν δέ ὁ κ.Καρᾶς ἤθελε ἀκούσῃ χορωδίαν τελείως πειθαρχοῦσαν, ἔπρεπε νά προσέλθῃ κατά τήν δοθεῖσαν ὑφ’ ἡμῶν τήν 24ην Μαρτίου ἐ. ἔ. ἐν τῷ Ἐθνικῷ Θεάτρῳ χορωδίαν Ἐλληνικῶν δημωδῶν ἀσμάτων, καθ’ ἥν μουσικός περιωπῆς τυγχάνων, δέν παρέστη.

9ον) Εὐμοιροῦντες πλουσιωτάτης Βυζαντινῆς Μουσικῆς Βιβλιοθήκης καί κατέχοντες εὐτυχῶς ἁπάσας τάς μέχρι τοῦδε γενομένας ἐκδόσεις μουσικῶν βιβλίων, ἔχομεν ἐγκύψει καί μελετήσει βαθύτατα τήν τε πρᾶξιν καί θεωρίαν τῆς ἡμετέρας Μουσικῆς, Ἐκκλησιαστικῆς τε καί Δημώδους, ὡς καί τῆς Ἀσιατικῆς τοιαύτης, ἐνῷ ὁ κ.Καρᾶς οὐκ ἔγνω τά ὀλίγα τινά, ἄτινα οὖτος τυχόν ἀνέγνω, ἀφοῦ ἐξακολουθεῖ νά ἐπιμένῃ ὅτι ὁ στίχος «Δόξα τῇ ἁγία Ἀναστάσει σου Κύριε» ἐψάλη ὑπό τῆς χορωδίας του ὡς εὕρηται τετονισμένος ἐν τῷ Ἀναστασιματαρίῳ Ἰωάννου Πρωτοψάλτου καθ’ ὅ, ὁ στίχος οὗτος, ψάλλεται διά τῆς αὐτῆς συντόμου χρονικῆς ἀγωγῆς τῶν τροπαρίων τοῦ Ἀναστασίμου Κανόνος ἐνῷ ὑπό τῆς χορωδίας του ἐψάλη κατά τό πρῶτον ἤμισυ αὐτοῦ μέρος χῦμα, δηλαδή διά χρόνου λίαν ταχέως σημειωμένου μουσικῶς διά τῆς διγόργου χρονικῆς ἀγωγῆς, κατά δέ τό τελευταῖον ἤμισυ εἰσήλθεν εἰς τόν προηγούμενον χρόνον τῶν τροπαρίων τοῦ Κανόνος.

10ον) Οὐδέποτε διεννοήθημεν νά καθέξωμεν ἕδραν Βυζαντινῆς Μουσικῆς ἐν τῷ Πανεπιστημίῳ Ἀθηνών, ἐνῷ ὁ κ.Σ. Καρᾶς, ὡς λέγουσιν αἱ κακαί γλῶσσαι, ἐποφθαλμιᾷ τήν κατάληψιν τῆς προκηρυχθείσης ὑπό τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν ἕδρας Βυζαντινῆς Μουσικής.

11ον) Ὅσον ἀφορᾷ τήν παρ’ ἡμῶν διάλυσιν τοῦ ἐνταῦθα Συνδέσμου τῶν Ἱεροψαλτῶν οἱ γνωρίζοντες ἐν προκειμένῳ καλῶς τά πράγματα βεβαιοῦσιν ὅλως τό ἐναντίον, ἡ διάλυσις δέ τῆς χορωδίας του, ὡς ὁ ἴδιος ὁ κ.Σ. Καρᾶς ἀνακοίνωσε ποτέ ἡμῖν ἐμπιστευτικῶς ὀφείλεται εἰς παρασκηνιακάς ἐνεργείας τρίτου προσώπου, ἀσχέτου πρός ἡμᾶς, ὅπερ προκαλούμενοι δυνάμεθα νά ὀνομάσωμεν.

Περαίνοντες τήν παροῦσαν καθιστῶμεν γνωστόν τῷ κ. Προέδρῳ καί τοῖς μέλεσι τοῦ Συλλόγου πρός διάδοσιν τῆς Ἐθνικῆς Μουσικῆς, ὅτι τοιαύτην ἐπενέργειαν ἀσκεῖ ἐφ’ ἡμῶν ἡ συντελουμένη ὑπ’ αὐτῶν μουσική ἐργασία, οἵαν ἤσκησε ποτέ ἐπί βοός τινός, κατά τόν μύθον τῶν ἀρχαίων, ὁ ἐπί τοῦ κέρατος αὐτοῦ καθεσθείς κώνωψ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΜΑΣΟΣ
Πτυχιοῦχος τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς τοῦ Ὠδείου Ἀθηνῶν, Πρωτοψάλτης Ἁγ. Παντελεήμονος (Ἀχαρνῶν)

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ
Πτυχιοῦχος τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς τοῦ Ὠδείου Ἀθηνῶν.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *