Θρασύβουλος Στανίτσας

ΜΟΥ ′ΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ (ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ) ΟΤΙ  ΜΟΛΙΣ ΠΕΘΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΑΜΕΣΩΣ “ΞΕΦΥΤΡΩΝΟΥΝ” ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ!

ΕΙΧΑ ΡΩΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΤΟΝ ΕΠΙΣΤΗΘΙΟ ΦΙΛΟ ΤΟΥ Θ. ΣΤΑΝΙΤΣΑ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟ Κ. ΖΑΡΑΚΟΒΙΤΗ: «ΚΑΛΑ ΕΣΥ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ Θ. ΣΤΑΝΙΤΣΑ, ΕΚΑΝΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑ;»  ΚΑΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΤΟΥ: «ΑΝΤΕ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΑΝΙΤΣΑ ΣΤΟ ΤΑΦΟ ΤΟΥ! ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ, ΓΙΑΝΝΗ. Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΕΚΑΝΕ ΜΑΘΗΜΑ – ΜΑΘΗΜΑ Σ’ ΕΝΑΝ, ΔΥΟ, ΤΟ ΠΟΛΥ ΤΡΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΖΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΣΕΙ. ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΛΑ… ΤΩΝ ΨΑΛΤΩΝ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ! ΣΑΝ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ…..»

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΚΙ ΕΓΩ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ: ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΕΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΕΣ, ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡIΖΟΥΝ, ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΚΑΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, ΑΛΛΑ «ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ»! ΝΤΡΟΠΗ!

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΡΛΑΚΗΣ

Ιησούς δωδεκαετής στο ναό

Λκ 2,20-21· 40-52 Περιτομή

Το κυρίως εορταζόμενο γεγονός σήμερα είναι η περιτομή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η συζήτηση που είχε ο δωδεκαετής Ιησούς με τους διδασκάλους του Ισραήλ. Στα γεγονότα αυτά εξ άλλου αναφέρεται και η ευαγγελική περικοπή την οποία θ’ ακολουθήσουμε. Αρχίζει από την επιστροφή των ποιμένων από τη φάτνη. «Και γύρισαν πίσω οι ποιμένες αναπέμποντας δόξα και αίνο στο Θεό για όλα όσα άκουσαν και είδαν, όπως ακριβώς λέχτηκαν προς αυτούς πριν Συνέχεια →

Ιωάννης Δαμαρλάκης

ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ Μ΄ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΑΝ. ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΟ ΜΕΤΑΦΕΡΩ. ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΖΑΡΑΚΟΒΙΤΗ.

ΕΚΛΗΘΗ Ο Θ. ΣΤΑΝΙΤΣΑΣ ΝΑ ΨΑΛΛΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ. ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ Η ΘEIA ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Ο Θ. ΣΤΑΝΙΤΣΑΣ ΛΕΓΕΙ ΤΟΥ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΕΔΩΣΕ ΚΑΙ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ ΑΡΙΣΤΑ: «ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! ΕΨΑΛΕΣ ΘΑΥΜΑΣΙΑ! ΜΠΡΑΒΟ! (ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΑΤΑΚΑ) ΕΧΕΙΣ ΜΙΜΗΘΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΠΡΙΓΓΟ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗ……ΜΑΣΕΛΑ!!!».

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ – ΚΥΡΙΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΨΑΛΤΕΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟ  ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΤΟΥΣ ΜΙΜΟΥΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΨΑΛΤΕΣ – ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΗΜΕΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΠΡΕΠΕ Ν′ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ, π.χ. ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΝΟΝΤΑΙ «ΜΙΚΡΟΜΕΓΑΛΟΙ» ΣΤΗN ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΙΜΗΘΟΥΝ «ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ» ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΗΣ…..ΑΡΕΣΚΕΙΑΣ ΤΟΥΣ….ΑΚΟΥΩ ΝΕΟΥΣ ΝΑ ΨΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΓΕΡΟΙ…..

Η «ΜΙΜΗΣΗ» ΣΤΗΝ  ΨΑΛΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΜΙΜΟ ΧΑΡΥ – ΚΛΥΝN Ή ΜΗΤΣΙΚΩΣΤΑ (ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΜΙΜΟΥΣ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΤΩΡΑ), ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟ, π.χ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΙΜΗΘΩ ΤΟΝ ΣΤΑΝΙΤΣΑ! ΕΧΩ ΤΑ ΦΩΝΗΤΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΓΙ ΑΥΤΟ; ΟΧΙ. ΤΟΤΕ ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ ΜΕ ΤΗ ΣΥΣΤΑΣΗ – ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΜΟΥ ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΩ ΤΗ ΦΩΝΗ ΜΟΥ,  ΤΟ ΨΑΛΣΙΜΟ ΜΟΥ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΥΠΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΤΟ ΘΕΜΑ «ΜΙΜΗΣΗ» ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΣΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΜΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΨΑΛΩ ΕΓΩ ΜΕ ΤΗ «Χ» – «Ψ» ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ. (ΤΟ «ΕΓΩ» ΟΧΙ ΕΞ ΕΓΩΙΣΜΟΥ.)

Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΕΔΩΣΕ ΣΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΣΑΘΑ  «ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ»! ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΙΚΗ – ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΜΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ Η ΜΙΜΗΣΗ ΣΤΗΝ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ, ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ, ΜΕ ΤΙΤΛΟ: «ΑΛΛΟ ΚΑΛΗ ΦΩΝΗ ΚΙ ΑΛΛΟ ΚΑΛΟΣ ΨΑΛΤΗΣ»

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΜΑΡΛΑΚΗΣ

24 Δεκεμβρίου, Παραμονὴ Χριστουγέννων, ἑσπερινὸς-λειτουργία, Λκ 2,13-23 (1-7)

Ἡ ἀπογραφὴ τοῦ Ἰησοῦ¹

Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, καλλιεργημένος στὰ γράμματα ὡς ἐπιστήμων ἰατρός, στὴν ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου του αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκη νὰ δώσῃ ἀκριβεῖς πληροφορίες γιὰ τὸ χρονικὸ πλαίσιο² τῆς κατὰ σάρκα γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἴδιος δὲν εἶναι γνωστὸ ἂν γνώρισε προσωπικῶς τὸ Χριστό. Πάντως, ἂν τὸν γνώρισε, θὰ ἦταν τότε μικρὸς στὴν ἡλικία. Κατὰ τὴ συγγραφὴ τοῦ Εὐαγγελίου του εἶχε ὑπ᾿ ὄψι του τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Ματθαίου, ποὺ γράφτηκε νωρίτερα καὶ κατὰ βάσιν τὸ Συνέχεια →

Αμέτρητα χέρια το φιλοξενούν, λίγα το χρησιμοποιούν. Πάμπολλοι οι χριστιανοί που το θέλουν, ελάχιστοι που το «ξέρουν». Ο λόγος για το κομποσχοίνι.
Εργόχειρο για κάποιους, φυλαχτό για άλλους. Από μέσο αρίθμησης προσευχών, έγινε αντικαταστάτης τους. Για εξυπηρέτηση το πλέκουν λίγοι, λόγω μόδας το έχουν πολλοί. Αντιφάσεις που ακουμπούν την πλάνη και απέχουν από τον σκοπό ύπαρξής του. Η κατασκευή του, το «πλέξιμο» δηλαδή, ήταν και είναι διακόνημα για τους Συνέχεια →

Η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ.Βαρθολομαίος και ο Μέγας Αρχιδιάκονος του Οικουμενικού Πατριαρχείου κ.Χρυσόστομος παραχωρούν συνέντευξη στον Πρόεδρο του Συλλόγου Φίλων Βυζαντινής Μουσικής Ιωάννη Δαμαρλάκη. Η συνέντευξη διανθίζεται από ύμνους με τις φωνές κορυφαίων Πρωτοψαλτών της Μ.τ.Χ.Ε. (Κωνσταντίνου Πρίγγου, Θρασυβούλου Στανίτσα, Ιακώβου Ναυπλιώτου). Οικουμενικόν Πατριαρχείον, 13/3/95.

– Κάτι θα μου δώσης, για να σου κάνω το παιδί σου καλά! Έτσι κάνουν όλοι! Εσύ γιατί, δηλαδή, ν’ αποτελέσης εξαίρεσι;
– Μα, έρχεται η απάντησις της πονεμένης μάνας, όπως βλέπεις δεν έχω. Είμαι φτωχειά!
– Φτωχειά ξεφτωχειά, κάτι θα μου τάξης και τότε εγώ θα φροντίσω!

Ο διάλογος δεν είναι ανάμεσα σε πονεμένη μάνα και γιατρό. Από γιατρό, που κι αυτός ως άνθρωπος, είναι επιρρεπής στην άτιμη συναλλαγή, θα θε­ωρούσαμε το διάλογο πραγματικό καί, Συνέχεια →

Γεώργιος Αγγελινάρας

Θέλω κυρίως να απευθυνθώ στους τελειόφοιτους των Σχολών Βυζαντινής Μουσικής για να τους τονίσω ότι προκειμένου να γίνει κάποιος ψάλτης και να ανταποκριθεί με επάρκεια στις απαιτήσεις του Αναλογίου δεν αρκεί η φοίτησή του σε μια Σχολή Ψαλτικής Τέχνης.

Με λύπη μου διαπιστώνω ότι ενώ ποτέ άλλοτε δεν λειτούργησαν τόσες πολλές Σχολές Βυζαντινής Μουσικής στην ελληνική Επικράτεια, ποτέ άλλοτε δεν είχαμε λιγότερους ψάλτες.

Αυτό συμβαίνει διότι οι μαθητευόμενοι παρακολουθούν μεν τα μαθήματα των Σχολών τους, δεν πλησιάζουν όμως και δεν πλαισιώνουν τα Συνέχεια →

Αρχιμανδρίτης π.Αθανάσιος Σιαμάκης

Τὸ τραγικὸ εἶναι ὅτι οἱ προτεστάντες, ἐνῷ ξεκίνησαν ὡς ἄνθρωποι τῆς Βίβλου, τελικὰ στράφηκαν ἐναντίον τῆς Βίβλου ὅσο κανεὶς ἄλλος στὸν κόσμο! Πολεμοῦν τὴ Βίβλο ἐκ τῶν ἔνδον ὡς βιβλικοὶ γενίτσαροι, ὄχι οἱ τῆς περιφέρειας, ἀλλὰ οἱ τοῦ κέντρου, τὰ στελέχη τους, οἱ μεγαλοπάστωρές τους, οἱ καὶ καθηγηταὶ τῶν θεολογικῶν σχολῶν τους! Αὐτοὶ λένε γιὰ τὴ Βίβλο τὰ πιὸ φαντασιώδη, φρικώδη καὶ μυθομανῆ ψέματα. Τὴ μισοῦν, τὴ διαβάλλουν, τὴν πολεμοῦν, πιὸ πολὺ ἀπ᾿ ὅ,τι οἱ Ἑβραῖοι τὸ Χριστό. Μέχρις ἐξαφανίσεώς της! Μιλοῦν γιὰ διαστρωματώσεις, λὲς καὶ ἡ Βίβλος εἶναι γαιολογικὸ ἀντικείμενο, τὴν μεταχρονολογοῦν, τὴν παρουσιάζουν δηλαδὴ νεώτερη ἀπὸ 50 μέχρι 500 χρόνια, ἀναστατώνουν τὸ Συνέχεια →

Μαρτίνος Λούθηρος

Τὸ ὅτι οἱ προτεστάντες ὅλοι, ἀπὸ τὸ Λούθηρο μέχρι σήμερα, δὲν πίστεψαν ἀληθινά, ἀλλ᾿ ἔχουν ἕνα χριστιανικὸ ἐπίχρισμα μόνο, ἕνα χριστώνυμο, φαίνεται ἀπὸ τὸ ὅτι δὲν ἔχουν μεταξύ τους ἑνότητα καὶ συνοχή. Ἀρκεῖ νὰ λεχθῇ ὅτι κάθε πάστωρας ἱδρύει δική του ἐκκλησία καὶ εἶναι σ᾿ αὐτὴν προϊστάμενος καὶ ἰδιοκτήτης μὲ ἐξουσία ἀπόλυτη ἐπάνω της, σὲ βαθμὸ ποὺ νὰ μὴν διαφέρῃ διόλου ἀπὸ τὴν ἐξουσία τοῦ πάπα Ῥώμης στὴν παπικὴ ὁμάδα του. Ὁ κάθε προϊστάμενος προτεσταντικῆς ὁμάδος εἶναι ἕνας τέλειος παπίσκος.

Ἔτσι οἱ προτεσταντικὲς ὁμάδες πολλαπλασιάζονται μὲ γεωμετρικὴ πρόοδο καὶ κάθε ἐπὶ μέρους θραῦσμα μεταβάλλεται σὲ νέα ἐκρηκτικὴ μονάδα. Ἔχουν γίνει χίλια κομμάτια, χίλιες Συνέχεια →