Τὰ μεῖον τοῦ προτεσταντισμοῦ (Β′) – Προτεσταντισμὸς καὶ βιβλικὸς Κανὼν (π.Ἀθ. Σιαμάκης)

Μαρτίνος Λούθηρος

Μαρτίνος Λούθηρος

Μεγάλο μεῖον τοῦ Λουθήρου καὶ ὅλων τῶν σημερινῶν παραφυάδων τοῦ προτεσταντισμοῦ εἶναι καὶ ἡ ἀνευθυνότητά τους στὸ ζήτημα τοῦ βιβλικοῦ Κανόνος. Ὅταν λέμε Κανόνα ἐννοοῦμε ποιά βιβλία ἀποτελοῦν τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ῥυθμίζουν τὸ ἦθος τοῦ Χριστιανοῦ.

Τὸ ποιά βιβλία συμπεριέλαβε ὁ Λούθηρος στὸ βιβλικὸ Κανόνα ἦταν θέμα ποὺ δὲν τὸν ἀπασχόλησε, οὔτε κἂν τὸ ἀντιλήφθηκε ὅτι εἶναι τὸ πρώτιστο καὶ σοβαρώτερο ἀπ᾿ ὅλα. Δὲν πῆρε χαμπάρι ὅτι τὰ βιβλία τοῦ Κανόνος εἶναι θέμα ἀποστολικῆς παραδόσεως, καὶ ὅτι ἡ ἐκκλησία παραλαμβάνει τὸν Κανόνα ἀπὸ τὴν ἀδιάκοπη παραλαβὴ καὶ παράδοσι τῶν Συνέχεια

Τὰ μεῖον τοῦ προτεσταντισμοῦ (Α′) – Λούθηρος (π.Ἀθ. Σιαμάκης)

MARTINOS_LOUTHIROS

Μαρτίνος Λούθηρος

Προτεσταντισμὸς  εἶναι τὸ μεταρρυθμιστικὸ κίνημα τοῦ Μαρτίνου Λουθήρου ποὺ ἐξερράγη καὶ ἁπλώθηκε στὴ Δύσι (Γερμανικές, Σκανδιναβικές, Ἀγγλοσαξωνικές, καὶ ἄλλες χῶρες) τὸ 16ο αἰῶνα, ἀπὸ ἀντίδρασι στὶς αὐθαιρεσίες, δογματικὲς καὶ διοικητικὲς καινοτομίες, οἰκονομικὲς καὶ ἄλλες ἀτασθαλίες καὶ καταχρήσεις, τὴ διαφθορά, τὴν ἔκδοσι τῶν ἠθῶν τοῦ παπικοῦ «κλήρου» καὶ πολλὰ ἄλλα κακὰ τοῦ παπισμοῦ, κατὰ τοῦ ὁποίου ὁ Λούθηρος καὶ οἱ ὁμοϊδεάτες του Σβίγγλιος καὶ Καλβῖνος διαμαρτυρήθηκαν, διασπάστηκαν ἀπὸ τὸν παπισμὸ καὶ δημιούργησαν δική τους πτέρυγα, τὴν προτεσταντική, ποὺ στὴ συνέχεια τεμαχίστηκε κὶ αὐτὴ σὲ πολλὰ  Συνέχεια

«ΣΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΑ ΧΩΜΑΤΑ» (Μουσική εκδήλωση – Ορχήστρα «Ορφέας»)

Μουσικοποιητική βραδία στο κηποθέατρο «Νίκος Καζαντζάκης», σε ποίηση Δημήτρη Θεοδοσάκη και μουσική Γιάννη Δαμαρλάκη. (Ηράκλειο 4/9/13)

Συμπόνια στὸν ἀνθρώπινο πόνο (π.Ἀθ. Σιαμάκης)

IHSOUS_THERAPEUEIΣάββατο ΙΓ΄ ἑβδομάδος Λουκᾶ, Λκ 14,1-11

Κύριος δὲν παραιτοῦνταν ἀπὸ τὸ νὰ συναναστρέφεται κάποτε καὶ μὲ τὴ θρησκευτικὴ τάξι τῶν φαρισαίων, παρ᾿ ὅλο ὅτι οἱ φαρισαῖοι ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὸν παρεξήγησαν καὶ τὸν μίσησαν, βλέποντάς τον ὡς ἐπικίνδυνο ἀνταγωνιστή τους.

Προφανῶς, τὸ ἔκανε αὐτὸ γιὰ νὰ κερδίσῃ καὶ ἀπ᾿ αὐτὴ τὴν τάξι κάποιες ψυχές, ὅπως καὶ κέρδισε. Τὸ ἔκανε ὅμως καὶ γιὰ νὰ μὴν κατηγορηθῇ ἀργότερα ὅτι ἡ ἐχθρικὴ στάσι τῶν φαρισαίων ἀπέναντί του ὀφείλεται στὴν ἔλλειψι ἐνδιαφέροντος γι᾿ αὐτοὺς ἀπὸ μέρους του. Ὄχι, ὁ Χριστὸς θέλει τὴ σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἀρκεῖ νὰ τὴ θέλουν καὶ οἱ Συνέχεια

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΕΛΕΗΜΟΝΟΣ (ψηφιακός δίσκος)

Βυζαντινοί ύμνοι από την ακολουθία του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος (η μνήμη του τιμάται στις 12 Νοεμβρίου). Ψάλλει ο Άρχων Διδάσκαλος του Ψαλτήρος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας Ιωάννης Δαμαρλάκης. Προλογίζει ο πατήρ Ιωάννης Μαρκάκης, πρόεδρος του φιλανθρωπικού συλλόγου «Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων».

AG_IOANNIS_ELEHMON_PISO

Ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς (π.Ἀθ. Σιαμάκης)

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, διδάσκων τον λαό

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, διδάσκων τον λαό

Κυριακὴ εἶναι ἡ πρώτη ἡμέρα τῆς ἑβδομάδος. Πρὶν ἦταν δεύτερη, μὲ πρώτη τὸ Σάββατο. Ἡ ἀνάταξι αὐτὴ ἔχει τὴν αἰτία της στὸ μέγα γεγονὸς τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, μετὰ τὴν ὁποία τέθηκε ἀντὶ τοῦ ἰουδαϊκοῦ Σαββάτου. Οἱ ἄλλες ἡμέρες τῆς ἑβδομάδος ὠνομάστηκαν Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, κλπ, ἀπὸ τὴν πρώτη, τὴν Κυριακή.

Πρῶτος ἀναφέρει τὴν Κυριακὴ μὲ τὸ ὄνομα αὐτὸ ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης στὴν Ἀποκάλυψι. «Ἐγενόμην», λέει, «ἐν πνεύματι ἐν τῇ κυριακῇ ἡμέρᾳ» (1,10), ποὺ τὴν γράφει τὸ 67-70 μ. Χ. Νωρίτερα ἡ Κυριακὴ προσδιωρίζονταν ὡς ἡ μία τῶν σαββάτων (Ἰω 20,1· 19· Α΄ Κο 16,2). Κατ᾿ αὐτὴν συναθροίζονταν οἱ Συνέχεια

Ὁ Κύριος ζητεῖ ἄμεση ἀνταπόκρισι (π.Ἀθ. Σιαμάκης)

AKOLOUTHEITO_MOIΣάββατο Θ΄ ἑβδομάδος  Λουκᾶ, Λκ 9,57-62

Στὴν περικοπή μας ἔχουμε τρεῖς περιπτώσεις ποὺ ἐννοιολογικὰ εἶναι μεταξύ τους συγγενεῖς. Ἀπὸ τὸν εὐαγγελιστὴ Λουκᾶ καταγράφονται καὶ οἱ τρεῖς, ἡ μία μετὰ τὴν ἄλλη, ἀλλ᾿ εἶναι μεταξύ τους ἀνεξάρτητες. Ὁ εὐαγγελιστής, καθὼς καταγράφει τὴν πρώτη, θυμᾶται συνειρμικὰ καὶ τὶς ἄλλες δύο ὅμοιες  καὶ τὶς περνάει κι αὐτὲς στὴν ἴδια συνάφεια.

Στὴν πρώτη λέει κάποιος στὸ Χριστό ὅτι θὰ τὸν ἀκολουθήσῃ, ἐνῷ στὶς ἄλλες δύο ὁ Χριστὸς τοὺς προσκαλεῖ νὰ τὸν ἀκολουθήσουν. Ἀλλ᾿ ἂς τὶς δοῦμε μία-μία λεπτομερῶς.

Κάποτε ὁ Χριστὸς περπατώντας μὲ τοὺς μαθητάς του στὸ δρόμο, (ἴσως ὅταν δὲν ἔγινε δεκτὸς ἀπὸ τοὺς Συνέχεια

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΜΗΝΑ (ψηφιακός δίσκος)

Μουσικό δείγμα από τον ψηφιακό δίσκο: «Ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΑ ΜΗΝΑΝ». Ψάλλει ο πρωτοψάλτης Ιωάννης Δαμαρλάκης, Άρχων Διδάσκαλος του ψαλτήρος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, συνοδεία ισοκρατήματος. Εκφωνεί ο πατήρ Εμμανουήλ Σταυρουλάκης, προϊστάμενος του Ι.Μ.Ν. του Αγίου Μηνά Ηρακλείου.

Ο δίσκος περιέχει επίσης: 1) Ευλογητός ο Θεός, 2) Κύριε εισάκουσον (Ψαλμ. 142), 3) Θεός Κύριος – τροπάρια, 4) Ελέησόν με ο Θεός (Ψαλμ. 50), 5) Ο Κανών – Α΄, Γ΄, Δ΄, Ε΄ και ΣΤ΄ Ωδή, 6) Αίτησις, 7) Κοντάκιον, 8) Προκείμενον, 9) Ευαγγέλιον, 10) Δόξα… Ταις του αθλοφόρου, 11) Και νυν… Ταις της Θεοτόκου, 12) Ελέησόν με ο Θεός… Τον υπεραθλήσαντα, 13) Σώσον ο Θεός τον λαόν σου, 14) Κύριε ελέησον, 15) Ζ΄, Η΄ και Θ΄ Ωδή του κανόνος, 16) Άξιον Εστί – Μεγαλυνάρια, 17) Τρισάγιον, 18) Αίτησις,
19) Απολυτίκιον, 19) Απολυτίκιον, 20) Εκτενής – Απόλυσις, 21) Πάντων προσδαμόντων Αθλητά, 22) Δι΄ ευχών.

AGIOS_MHNAS_PISO3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Παραγωγή: «Η ΚΑΤ΄ ΑΝΑΤΟΛΑΣ ΠΥΛΗ», τηλ./φαξ: 2310-946677, κιν.: 6974.483.588, e-mail: ikatanatolaspili@gmail.com /  ihorama@otenet.gr

ΙΕΡΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΗΝΑ (βιβλίο)

(Κάνοντας δύο φορές «κλικ» επάνω στην εικόνα, εκείνη μεγεθύνεται για ευκολότερη ανάγνωση.)

ΒΙΒΛΙΟ_ΔΑΜΑΡΛΑΚΗ_ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ_ΑΓΙΟΥ_ΜΗΝΑ

Ολόκληρη η ιερά ακολουθία του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μηνά, γραμμένη με τους χαρακτήρες της Βυζαντινής, Εκκλησιαστικής μουσικής, υπό Ιωάννου Δαμαρλάκη, Άρχοντος Διδασκάλου του Ψαλτήρος της Μ.τ.Χ.Ε. και καθηγητού Βυζαντινής και Ευρωπαϊκής μουσικής. ΄Εκδοσις: «Σύλλογος Φίλων Βυζαντινής Μουσικής, ο όσιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης» (2004).

Δὲν ἀντέχει τὸ Χριστὸ ὁ διάβολος (π.Ἀθ. Σιαμάκης)

METAMORFOSHΣάββατο Η΄ ἑβδομάδος, Λκ 9,37-43

Πάνω στὸ ὄρος ὅπου ὁ Κύριος μεταφορφώθηκε, οἱ δύο ἄντρες τοῦ ἄλλου κόσμου Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας ἔζησαν στιγμὲς θείας δόξης καὶ ὑπερφυσικοῦ μεγαλείου. Οἱ τρεῖς μαθηταὶ Πέτρος, Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης ποὺ παραβρέθηκαν, δὲν ἤθελαν νὰ κατεβοῦν πιὰ στὸν κόσμο· ἐξέφρασαν τὴν ἐπιθυμία νὰ μείνουν γιὰ πάντα στὴν κορυφή, ἐκδηλώνοντας μιὰ πρόωρη νοσταλγία.
Τὴν ἄλλη μέρα, καθὼς ὁ Κύριος καὶ οἱ τρεῖς μαθηταί του κατέβαιαναν ἀπὸ τὸ ὄρος, τὸν συνάντησε πολὺς λαός (37).
Ὅπως ἱστορεῖ ὁ εὐαγγελιστὴς Μάρκος (9,14-15), συζητοῦσαν οἱ ἄνθρωποι μὲ τοὺς γραμματεῖς, ἀλλ᾿ ὅταν εἶδαν ὅτι Συνέχεια