Στὸ παραπάνω ἀνάγνωσμα ὁ Κύριος μιλάει πῶς θέλει τοὺς ἀνθρώπους ποὺ τὸν πιστεύουν καὶ τὸν ἀκολουθοῦν. Καὶ μιὰ καὶ ἡ διδασκαλία καὶ τὸ ἔργο τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἐκπληρώνει ἐν πολλοῖς  τὴν προδιαγραφὴ αὐτὴ τοῦ Κυρίου, ἀναδεικνύεται ἡ σχέσι τῆς διδασκομένης στὸ ἀνάγνωσμα ἀληθείας μὲ τὴ διδασκαλία καὶ τὴ ζωὴ τῶν τιμωμένων σήμερα ἁγίων. Πῶς λοιπὸν θέλει ὁ Κύριος τοὺς ἀνθρώπους του; Τοὺς θέλει φῶς μέσα στὸν κόσμο! Λέει στοὺς μαθητάς του: «Σεῖς εἶστε, πρέπει νὰ εἶστε, τὸ φῶς τοῦ κόσμου (14α). Προορισμός σας, εἶναι μὲ τὴν καθαρὴ καὶ λάμπουσα ζωή σας νὰ φωτίζετε τοὺς ἀνθρώπους γύρω σας, ποὺ ζοῦν μέσα στὸ σκοτάδι τῆς πλάνης καὶ στὸ  βοῦρκο τῆς ἁμαρτίας, γιὰ νὰ Συνέχεια →

25 Ἰανουαρίου, Γρηγορίου, Ἰω 10,9-16 (Λειτουργίας)

Πιὸ πάνω ἀπὸ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπή, ποὺ εἶναι τὸ ἑωθινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς ἑορτῆς (Ἰω 10,1-9), σὲ παραβολή του (= παροιμία) ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς παρωμοίασε  τοὺς ἀνθρώπους του μὲ ποίμνη προβάτων¹, ποὺ εἶναι σταυλισμένα στὴ μάνδρα. Μίλησε ἐπίσης γιὰ μανδρότοιχο, γιὰ ποιμένα, γιὰ θύρα, γιὰ θυρωρό, γιὰ κλέφτες, γιὰ λῃστάς, γιὰ τὰ ὁποῖα εἶπε καὶ τί σημαίνει τὸ καθένα.

Ἐδῶ, ἐπαναλαμβάνει καὶ συνεχίζει: «Ἐγὼ εἶμαι ἡ θύρα (τῶν προβάτων). Ἐὰν κάποιος (ὡς πρόβατο) μπῇ μὲ τὴ δική μου μεσολάβησι μέσα μέσα στὴν ποίμνη, θὰ σωθῇ· καὶ θὰ μπῇ στὴ μάνδρα καὶ θὰ Συνέχεια →

17 Ἰανουαρίου, Ἀντωνίου,
Λκ 6,17-23

Ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς σημερινῆς ἑορτῆς ἀνάγεται χρονικῶς στὴν πρώτη περίοδο τῆς δημοσίας δράσεως τοῦ Ἰησοῦ, ποὺ ἀρχίζει μὲ τὴν ἐκλογὴ τῶν δώδεκα μαθητῶν του. Πιὸ συγκεκριμένα στὴν περικοπὴ ἱστοροῦνται συγκέντρωσι τοῦ λαοῦ, θεραπεία ἀσθενῶν καὶ ἔναρξι μιᾶς ἐκτενοῦς ὁμιλίας του.

Ὅταν κατέβηκε, λέει τὸ ἱερὸ κείμενο, ἀπὸ κάποιο ψηλότερο μέρος, στάθηκε σ᾿ ἕνα πεδινὸ τόπο σὰν ὀροπέδιο. Ἐκεῖ, πλῆθος ἀκροατῶν του ποὺ τοὺς ὀνομάζει μαθητάς καὶ λαοῦ ἀπ᾿ ὅλη τὴν Ἰουδαία  τὴν Ἰερουσαλὴμ καὶ τὴν παραθαλάσσια περιοχὴ τῆς Τύρου καὶ τῆς Σιδῶνος ἦρθαν γιὰ νὰ τὸν ἀκούσουν καὶ νὰ θεραπευθοῦν ἀπὸ τὶς Συνέχεια →

6  Ιανουαρίου,
Φώτα Ττ 2,11-14· 3,4-7

Κατά τη σημερινή μεγάλη δεσποτική γιορτή των Θεοφανίων, αποκαλύπτεται ευεργετικά η τριαδική θεότητα. Ο Πατέρας αποκαλύπτεται δείχνοντας σαν με το δάχτυλό του ποιος είναι ο Γιος του, ο Υιός βαπτιζόμενος ως απλός άνθρωπος στον Ιορδάνη και το Άγιο Πνεύμα εμφανιζόμενο ως περιστερά. Η αποστολική περικοπή της εορτής μας μιλάει πολύ εύγλωττα γι’ αυτή τη φανέρωση, αλλά ταυτόχρονα μας μιλάει και για την άλλη φανέρωση του μεγάλου Θεού και σωτήρος μας Ιησού Χριστού, δηλαδή τη Δευτέρα παρουσία του, που Συνέχεια →

Ιησούς δωδεκαετής στο ναό

Λκ 2,20-21· 40-52 Περιτομή

Το κυρίως εορταζόμενο γεγονός σήμερα είναι η περιτομή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η συζήτηση που είχε ο δωδεκαετής Ιησούς με τους διδασκάλους του Ισραήλ. Στα γεγονότα αυτά εξ άλλου αναφέρεται και η ευαγγελική περικοπή την οποία θ’ ακολουθήσουμε. Αρχίζει από την επιστροφή των ποιμένων από τη φάτνη. «Και γύρισαν πίσω οι ποιμένες αναπέμποντας δόξα και αίνο στο Θεό για όλα όσα άκουσαν και είδαν, όπως ακριβώς λέχτηκαν προς αυτούς πριν Συνέχεια →

24 Δεκεμβρίου, Παραμονὴ Χριστουγέννων, ἑσπερινὸς-λειτουργία, Λκ 2,13-23 (1-7)

Ἡ ἀπογραφὴ τοῦ Ἰησοῦ¹

Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, καλλιεργημένος στὰ γράμματα ὡς ἐπιστήμων ἰατρός, στὴν ἀρχὴ τοῦ Εὐαγγελίου του αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκη νὰ δώσῃ ἀκριβεῖς πληροφορίες γιὰ τὸ χρονικὸ πλαίσιο² τῆς κατὰ σάρκα γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἴδιος δὲν εἶναι γνωστὸ ἂν γνώρισε προσωπικῶς τὸ Χριστό. Πάντως, ἂν τὸν γνώρισε, θὰ ἦταν τότε μικρὸς στὴν ἡλικία. Κατὰ τὴ συγγραφὴ τοῦ Εὐαγγελίου του εἶχε ὑπ᾿ ὄψι του τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Ματθαίου, ποὺ γράφτηκε νωρίτερα καὶ κατὰ βάσιν τὸ Συνέχεια →

– Κάτι θα μου δώσης, για να σου κάνω το παιδί σου καλά! Έτσι κάνουν όλοι! Εσύ γιατί, δηλαδή, ν’ αποτελέσης εξαίρεσι;
– Μα, έρχεται η απάντησις της πονεμένης μάνας, όπως βλέπεις δεν έχω. Είμαι φτωχειά!
– Φτωχειά ξεφτωχειά, κάτι θα μου τάξης και τότε εγώ θα φροντίσω!

Ο διάλογος δεν είναι ανάμεσα σε πονεμένη μάνα και γιατρό. Από γιατρό, που κι αυτός ως άνθρωπος, είναι επιρρεπής στην άτιμη συναλλαγή, θα θε­ωρούσαμε το διάλογο πραγματικό καί, Συνέχεια →

Αρχιμανδρίτης π.Αθανάσιος Σιαμάκης

Τὸ τραγικὸ εἶναι ὅτι οἱ προτεστάντες, ἐνῷ ξεκίνησαν ὡς ἄνθρωποι τῆς Βίβλου, τελικὰ στράφηκαν ἐναντίον τῆς Βίβλου ὅσο κανεὶς ἄλλος στὸν κόσμο! Πολεμοῦν τὴ Βίβλο ἐκ τῶν ἔνδον ὡς βιβλικοὶ γενίτσαροι, ὄχι οἱ τῆς περιφέρειας, ἀλλὰ οἱ τοῦ κέντρου, τὰ στελέχη τους, οἱ μεγαλοπάστωρές τους, οἱ καὶ καθηγηταὶ τῶν θεολογικῶν σχολῶν τους! Αὐτοὶ λένε γιὰ τὴ Βίβλο τὰ πιὸ φαντασιώδη, φρικώδη καὶ μυθομανῆ ψέματα. Τὴ μισοῦν, τὴ διαβάλλουν, τὴν πολεμοῦν, πιὸ πολὺ ἀπ᾿ ὅ,τι οἱ Ἑβραῖοι τὸ Χριστό. Μέχρις ἐξαφανίσεώς της! Μιλοῦν γιὰ διαστρωματώσεις, λὲς καὶ ἡ Βίβλος εἶναι γαιολογικὸ ἀντικείμενο, τὴν μεταχρονολογοῦν, τὴν παρουσιάζουν δηλαδὴ νεώτερη ἀπὸ 50 μέχρι 500 χρόνια, ἀναστατώνουν τὸ Συνέχεια →

Μαρτίνος Λούθηρος

Τὸ ὅτι οἱ προτεστάντες ὅλοι, ἀπὸ τὸ Λούθηρο μέχρι σήμερα, δὲν πίστεψαν ἀληθινά, ἀλλ᾿ ἔχουν ἕνα χριστιανικὸ ἐπίχρισμα μόνο, ἕνα χριστώνυμο, φαίνεται ἀπὸ τὸ ὅτι δὲν ἔχουν μεταξύ τους ἑνότητα καὶ συνοχή. Ἀρκεῖ νὰ λεχθῇ ὅτι κάθε πάστωρας ἱδρύει δική του ἐκκλησία καὶ εἶναι σ᾿ αὐτὴν προϊστάμενος καὶ ἰδιοκτήτης μὲ ἐξουσία ἀπόλυτη ἐπάνω της, σὲ βαθμὸ ποὺ νὰ μὴν διαφέρῃ διόλου ἀπὸ τὴν ἐξουσία τοῦ πάπα Ῥώμης στὴν παπικὴ ὁμάδα του. Ὁ κάθε προϊστάμενος προτεσταντικῆς ὁμάδος εἶναι ἕνας τέλειος παπίσκος.

Ἔτσι οἱ προτεσταντικὲς ὁμάδες πολλαπλασιάζονται μὲ γεωμετρικὴ πρόοδο καὶ κάθε ἐπὶ μέρους θραῦσμα μεταβάλλεται σὲ νέα ἐκρηκτικὴ μονάδα. Ἔχουν γίνει χίλια κομμάτια, χίλιες Συνέχεια →

Μαρτίνος Λούθηρος

Μεγάλο μεῖον τοῦ Λουθήρου καὶ ὅλων τῶν σημερινῶν παραφυάδων τοῦ προτεσταντισμοῦ εἶναι καὶ ἡ ἀνευθυνότητά τους στὸ ζήτημα τοῦ βιβλικοῦ Κανόνος. Ὅταν λέμε Κανόνα ἐννοοῦμε ποιά βιβλία ἀποτελοῦν τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ ῥυθμίζουν τὸ ἦθος τοῦ Χριστιανοῦ.

Τὸ ποιά βιβλία συμπεριέλαβε ὁ Λούθηρος στὸ βιβλικὸ Κανόνα ἦταν θέμα ποὺ δὲν τὸν ἀπασχόλησε, οὔτε κἂν τὸ ἀντιλήφθηκε ὅτι εἶναι τὸ πρώτιστο καὶ σοβαρώτερο ἀπ᾿ ὅλα. Δὲν πῆρε χαμπάρι ὅτι τὰ βιβλία τοῦ Κανόνος εἶναι θέμα ἀποστολικῆς παραδόσεως, καὶ ὅτι ἡ ἐκκλησία παραλαμβάνει τὸν Κανόνα ἀπὸ τὴν ἀδιάκοπη παραλαβὴ καὶ παράδοσι τῶν Συνέχεια →